این اصطلاح میتواند بدون توجه به روش حمل و همچنین هنگامی که بیش از یک روش حمل استفاده شده است، به کار رود.

"کرایه حمل تا مقصد پرداخت شده" یعنی اینکه فروشنده کالا را در محل تعیین شده (اگر چنین محلی بین طرفین توافق شده باشد) به حمل کننده یا شخص دیگری که توسط فروشنده انتخاب شده تحویل می دهد. فروشنده باید قرارداد حمل را منعقد و هزینه حمل لازم برای رسیدن کالا به محل تعیین شده در مقصد را بپردازد.

در این قاعده بعد از تهیه و تولید کالا توسط فروشنده، پروسه حمل داخلی نیز به وسیله خود این فرد صورت می­گیرد. فروشنده باید در طی این قانون، اقدام به پرداخت هزینه ­های صادراتی نموده و کالا را به منظور ارسال به مقصد از گمرک مبدأ ترخیص کند.

نوع و وسیله حمل توسط فروشنده در قراردادها مشخص خواهد شد و نیز هزینه­های مربوطه تا مقصد مورد نظر را متحمل خواهد شد. یکی از موضوعات مهم در این قانون، ریسک و مسئولیت فروشنده است. در واقع در این اصطلاح از جایی به بعد فروشنده مسئولیتی در قبال بار نخواهد داشت و خریدار باید خود همه چیز را عهده دار شود.

در واقع بعد از تحویل بار به اولین حمل کننده کالا، تمامی ­هزینه ­ها از جمله هزینه بیمه، انعقاد و هزینه­ های بازرسی کالا را باید خریدار پرداخت کند. در ادامه بیشتر با این ترم از سری قوانین اینکوترمز 2020 آشنا می­شویم.

تحویل و ریسک در قاعده CPT

طبق این قانون، بعد از آن که فروشنده کالا را تحویل می­دهد ریسک از او به خریدار انتقال پیدا می­ کند. برای همین در موارد زیر می­ توان گفت که فروشنده ریسکی را برعهده نخواهد داشت:

  1. بعد از تحویل محموله به متصدی حملی
  2. پس از عقد قرارداد حمل­ و ­نقل توسط خود فروشنده
  3. قرار دادن کالا در تملک فیزیکی متصدی حمل با شیوه حملی مناسب

در صورتی که به این شکل کالا به خریدار تحویل داده شود دیگر فروشنده در قبال سلامت رسیدن محموله موردنظر به مقصد هیچ مسئولیتی نخواهد داشت و حتی اگر کالا به مقصد نرسد نیز فروشنده مسئول نیست. چرا که از طریق تحویل کالا به متصدی حمل در واقع فرض شده که کالا به خریدار تحویل داده شده و از این رو ریسک آن نیز به خریدار انتقال پیدا می­کند.

با این حال باید فروشنده اقدام به عقد قراردادی با متصدی حمل از محل تحویل کالا به متصدی حمل تا مقصد توافق شده با خریدار نماید.

شیوه حمل­ و نقل در قانون CPT

این قاعده و قانون برای کلیه شیوه ­های حمل و نیز موارد استفاده از بالغ بر یک شیوه حمل، قابل استفاده است. در واقع از نظر شیوه حمل در این قانون، محدودیت و استثنائاتی وجود نخواهد داشت.

محل دقیق تحویل در قاعده CPT

در این قانون دو موقعیت مکانی زیر بسیار حائز اهمیت هستند:

  1. محل یا نقطه مکانی تحویل کالا یا به نوعی انتقال ریسک
  2. محل تعریف شده به عنوان مقصد کالا (در این محل فروشنده نسبت به عقد قرارداد حمل ­و­نقل تا آن­جا تعهد خواهد داشت.)

دو طرف قرارداد باید در قرارداد فروش، محل تحویل یا نقطه دقیقی مکانی در محل تحویل را مشخص کنند. در صورتی که در هر یک از بخش ­های فرآیند حمل از نقطه تحویل تا محل مقصد، متصدی ­های متعددی وظیفه حمل را برعهده دارند تعیین نقطه دقیق مکانی تحویل بسیار حائز اهمیت­تر خواهد بود.

در صورت عدم توافق در رابطه با محل دقیق مکانی تحویل، به صورت پیش فرض این طور در نظر گرفته می­شود که با تحویل کالا به اولین متصدی حمل در محل انتخابی، بدون هر نوع نظارت و کنترل از سوی خریدار، ریسک از فروشنده قابل انتقال به خریدار است.

در صورتی که طرفین در مورد این که ریسک در محلی دیگر انتقال پیدا کند باید حتماً پیش از عقد قرارداد در این رابطه صبحت نموده و تمامی عواقب و جوانب کار را در نظر داشته باشند.

برای مثال ممکن است طرفین بخواهند در یک بندر دریایی، یک فرودگاه یا یک ترمینال زمینی مشخص ریسک انتقال یابد. در این صورت باید از قبل در این مورد به توافق رسیده و آن را در قرارداد بیاورند.

محل مقصد در قانون CPT

توصیه می­شود حتماً محل دقیق و نقطه مقصد در قرارداد مشخص شود. در واقع محل مقصد جایی است که فروشنده تا آن­جا قرارداد حمل­ و ­نقل را تنظیم کرده و اقدام به پرداخت هزینه ­ها نماید.

تأمین کالای تحویل داده شده تحت قانون CPT

منظور از تأمین در این­جا، فروش چندین باره کالایی در یک زنجیره سریالی فروش می­باشد. به واسطه این پروسه فروش، اولین خریدار کالا، در طی جریان حمل، آن را به خریداری دیگر فروخته و این بار در نقش فروشنده ظاهر خواهد شد.

هزینه تخلیه کالا در مقصد در این ترم

چنانچه فروشنده طبق قرارداد حمل­ و ­نقل تنظیم شده با متصدی حمل، در رابطه با تخلیه کالا در مقصد معین شده متحمل پرداخت هزینه گردد، این امکان برای او وجود نخواهد داشت که به صورت مجزا، اقدام به درخواست این هزینه ­ها از فرد خریدار نماید.

تنها در صورتی این اجازه برای او فراهم است که از قبل با طرف مقابل در این رابطه به توافق رسیده باشند.

 ترخیص برای صادرات و واردات در قاعده CPT

در رابطه با ترخیص کالا برای صادرات، ترخیص برعهده فروشنده می­باشد. با این حال، در رابطه با انجام تشریفات یا پرداخت هزینه­ های ترانزیت کالا از کشورهای مسیر و نیز انجام تشریفات واردات و پرداخت هزینه ­هایی مبنی بر واردات کالا در کشور مسئولیتی بر دوش او نخواهد بود.

وظایف فروشنده در قانون CPT

به طور کلی می­توان  از وظایف فروشنده در این قانون به موارد زیر اشاره نمود:

  1. اظهار کالا به گمرکات مبدا
  2. حمل کالا تا بندر مبدا
  3. تخلیه بار در بندر مبدا
  4. بارگیری کالا بر روی کشتی
  5. حمل کالا تا بندر کشور مقصد
  6. تخلیه کالا در بندر مقصد یا مقصد تعیین شده از سوی خریدار
  7. حمل کالا تا نقطه تعیین شده در مقصد

وظایف خریدار در قانون CPT

  • بیمه کالا
  • ترخیص کالا از گمرکات مقصد
  • پرداخت عوارض گمرکی در کشور مقصد

مزایای ترم CPT :

  • کاهش ریسک حمل و نقل برای خریداران.
  • فروش بیشتر برای فروشنده با درنظر گرفتن خطرات کالا در حمل و نقل.
  • عدم رسیدگی به الزامات و امورات صادراتی و هزینه های صادراتی توسط خریدار.

معایب ترم CPT :

  • افزایش ریسک حمل و نقل برای فروشنده.
  • خریدار مسئول ترخیص کالا از گمرک در کشور مقصد است.
  • در صورت استفاده از حمل و نقل دریایی، خریدار خطرات بیشتری را پس از دریافت کالا متحمل میشود.

اینکوترمز CIF و CPT تقریبا مشابه یکدیگر هستند، اما تفاوت هایی نیز دارند. تفاوت عمده میان آنها این است CIF تنها برای قرارداد های حمل و نقل دریایی استفاده میشود. براساس CIF، فروشنده مسئول هزینه ها، بیمه و حمل و نقل کالا تا بارگیری کشتی در بندر مشخص است و پس از آن مسئولیت به خریدار انتقال داده میشود. از سوی دیگر، CPT انواع مختلف حمل و نقل مانند زمینی و هوایی و دریایی را پوشش میدهد و فروشنده تنها تا زمانی که کالا به اولین حامل برسد، در قبال کالا پاسخگو خواهد بود.

برای آگاهی بیشتر با کارشناسان ما در شرکت حمل و نقل بین المللی راهگشاکالا تماس بگیرید.

همراه و واتساپ: 09155139662- 09129439638- 09383824263

دفتر: 77-38768176-051